ရွှေနဂါးကြီးကိုနိုင်ဖို့ဆို…
တစ်နေ့သ၌ ကျွနု်ပ်ထံသို့ ပြည်မြို့မှမခင်မြဆိုသူရောက်ရှိလာလေ၏။ ၄င်းမခင်မြသည် အရေးအကြောင်းရှိလျှင်ရှိသလို ကျွနု်ပ်ထံသို့ ဗေဒင်လာမေးမြဲဖြစ်လေ၏။ ကျွနု်ပ်က “ မခင်မြရယ် နီးနီးနားနား ဗေဒင်ဆရာတွေဆီမှာမေးပါလား” ဟုပြောလိုက် လျှင် မခင်မြက ” ကျွန်မတို့ကဗေဒင်လာမေးတာမဟုတ်ဘူးဆရာရဲ့ လူလာမေးတာ၊ ဆရာလည်းတစ်ခါတစ်လေ ဟိုးအဝေးကြီး က ထမင်းဆိုင်ကို သွားပြီးစားတတ်တယ်မဟုတ်လား။ ထမင်းကတော့ဆရာ့အနားလေးမှာလည်း ဆိုင်တွေရှိနေတာပဲ၊ အဲဒါကို ဟိုးအဝေးကြီးကဆိုင်ကိုသွားပြီးစားတယ်ဆိုကတည်းက ထမင်းကိုစားတာမဟုတ်ဘူး ဆိုင်ကိုစားတာဖြစ်သွားပြီလေ လောကကြီး မှာ အဲဒါမျိုးတွေအများကြီးပါဆရာရဲ့။ မော်လမြိုင်ကမိခင်က သူတို့ကလေးကို ပြင်ဦးလွင်မှာ ကျူရှင်သွားထားတာရှိသလို၊ မန္တ လေးကမိဘတွေကလည်း သူတို့ကလေးကို ပြည်မှာလာပြီးကျူရှင်ထားတာတွေလည်းရှိပါတယ်။ အဲဒါလည်းဘာလဲဆိုတော့ ပ ညာချင်းကတော့အတူတူပါပဲ။ ဘယ်ကျူရှင်၊ ဘယ်ကျောင်းဆိုတာ ရွေးချယ်တဲ့သဘောပေါ့ဆရာရယ်။ အခုလည်းကျွန်မတို့က ဗေဒင်ကိုမေးချင်တာမဟုတ်ဘူး။ ဆရာဇင်ယော်နီဆိုတာပြောပြတဲ့စကားကို ကြားချင်လို့လာခဲ့တာဆရာရဲ့” ဟုပြောပြလေတော့ ၏။
ထို့ကြောင့်ကျွနု်ပ်လည်း ” အင်း ကျုပ်ကလည်း မခင်မြပြောတဲ့စကားတွေကိုကြားချင်လို့ ပြည်ကိုလာရမယ့်ပုံပဲ။ ဒါနဲ့ လာ ရင်းကိစ္စကိုပြောစမ်းပါဦး” ဟုမေးလိုက်ရာ မခင်မြက ” ဒီလိုဆရာရယ်၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် ၀ါကျွတ်မှာအိမ်ပြောင်းကြမ လို့ ကျွန်မကမောင်လေးရဲ့အိမ်ကိုပြောင်းမှာ၊ မောင်လေးက ကျွန်မတို့အိမ်ကိုပြောင်းမှာ၊ မောင်နှမနှစ်ယောက်အိမ်အလဲအထပ် လုပ်ပြီး ပြောင်းကြမှာလေဆရာရဲ့၊ အဲ့ဒါကြားဖူးနားတွေဝနဲ့တွက်ကြည့်တော့ နှစ်ယောက်လုံးအတွက်နဂါးလှည့်တွေကမကိုက်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ မပြောင်းလို့ကလည်းမရတော့ဘူးဆရာရဲ့၊ အဲဒါ နဂါးလှည့်အဆင်မပြေတဲ့ကိစ္စ ဒုက္ခမရောက်အောင် ဘာလုပ်ရမလဲ သိချင်လို့ လာခဲ့တာပါ” ဟုပြောပြလေ၏။ ကျွနု်ပ်က “ ဟုတ်တာပေါ့ဗျာ ဒါလည်းအရေးကြီးတာပေါ့ ကျုပ်တို့အဘဆရာကြီး မင်းသိ င်္ခပြောသွားတဲ့ နည်းလေးတစ်ခုရှိတယ်ဗျာ။ အဲဒီနည်းလေးကမခင်မြတို့အတွက် တည့်တည့်ကြီးအသုံးဝင်ပါလိမ့်မယ်” ဟုပြော လိုက်လျှင် မခင်မြက “ တစ်ခုတော့ရှိတယ်နော်ဆရာ၊ နတ်နဲ့နဂါးမလှည့်စားကောင်းဘူးလို့လဲ ကြားဖူးတယ်။ ကျွန်မတို့က ဘာမှ နားလည်တာမဟုတ်ဘူး။ အဲဒါတော့ကြောက်တယ်ဆရာ နဂါးကိုလှည့်စားတဲ့နည်းများဖြစ်နေမလား” ဟုမေးလေ၏။ ကျွနု်ပ်က စီး ကရက်တစ်လိပ်ကို မီးညှိ၍ရှိုက်ဖွာလိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင်မှ
“ အဲဒီနဂါးကလည်းဗျာ လူကိုကျတော့ လူကိုဖမ်းစားမယ် ဒုက္ခပေးမယ်၊လူကလှည့်စားတာလေးကျတော့ မခံနိုင်ဘူးဆို တော့ တော်တော်နဂါးပါးဝတာပဲ။ ပြီးတော့ နဂါးပြည်ရောက်သွားတဲ့သူကို သူလုပ်ချင်တာလုပ်မယ်ဆိုတာကတော်ပါသေးတယ်။ လူတွေနေတဲ့နေရာကို နဂါးကအနိုင်ကျင့်တဲ့သဘောဆိုရင်တော့မခံချင်စရာပေပဲဗျ။ ပြီးတော့ နတ်နဲ့နဂါးမလှည့်စားကောင်းဘူးဆို တော့ လူအချင်းချင်းကြတော့ လှည့်စားချင်လှည့်စားခွင့်ရှိတယ်ဆိုတဲ့သဘောပေါ့လေ။” ဟုပြောလိုက်ရာ မခင်မြလည်း မဲ့သလို ပြုံးသလိုဖြစ်လျက် “ ပြောပါဆရာရယ် ဘယ်တွေရောက်ကုန်မှန်းလည်းမသိတော့ပါဘူး။ ဆရာတို့ဆရာကြီးသင်ပေးသွားတယ်ဆို တဲ့နည်းကိုသာ ပြောပြလိုက်ပါတော့” ဟု တိုက်တွန်းလေတော့၏။
ထို့ကြောင့် ကျွနု်ပ်က “ ဒီလိုပါဗျာ အိမ်ပြောင်းတာတို့၊ ဆိုင် ပြောင်းတာတို့၊ နေရာပြောင်းတာတွေလုပ်တဲ့အခါမှာ ကြာသပတေးသားသမီးတစ်ယောက်ယောက်ကို ပါအောင်ခေါ်သွားရတယ် ဗျ။ ကြာသပတေးဆိုတာကကြွက်လေဗျာ။ ရှေးလူကြီးတွေက ” နဂါးကြီးဗိုက် ကြွက်ကြီးဖောက်” ဆိုပြီး လမ်းညွှန်သွားခဲ့ကြတယ် ဗျ။ နဂါးကဘယ်ဘက်ကိုပဲလှည့်လှည့် ကြွက်ကဖောက်သွားနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အယူအဆပေါ့ဗျာ။ အဲဒီတော့ မခင်မြတို့မောင်နှမ လည်း အိမ်ပြောင်းကြတဲ့နေ့ ကြာသပတေးသမီးကိုအပါခေါ်ပြီး နဂါးကြီးဗိုက်ကြွက်ကြီးဖောက်ဆိုတဲ့ထုံးကို အသုံးချကြပေတော့ ဗျို့” ဟုပြောပြလိုက်ရပါလေတော့သတည်း။
